I nigdy nie będę kochał tego świata, gdzie dzieci są ...

 Jestem opętany przez wiecznie nienasycone demony dotyku.

 Pudełko, w którym przechowywaliśmy Boga... robiło się wciąż coraz mniejsze, aż w końcu pozostała tylko drobinka Boga, może jedynie atom Boga.

 Zawsze jest pora i widzieć i mówić prawdę.

 W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę...

 Często zastanawiałam się, czy możemy zobaczyć innych takimi, jakimi są w rzeczywistości, czy też widzimy tylko to, na co sami pozwalają.

 Człowiek nie potrafi przewidzieć konsekwencji wszystkich swoich czynów.

 Nikt się nie wzbogaca dzięki dobroci.

 I myśleliśmy o tej nieprawdopodobnej rzeczy, którą przeczytaliśmy, że ryba, samotna w swoim słoju - smutnieje, a kiedy jej włożyć lusterko - znów robi się wesoła...

 Zabij ciało, a rozum sam umrze.

 A na nieznajomych można czasem bardziej liczyć, chociażby dlatego, że jest ich więcej.