(...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Tu chodzi o miłość.

 Możność patrzenia na nią, gdy spała, sprawia mi rozkosz z niczym nieporównaną. Po paru minutach rozkosz ta wydała im się nie do zniesienia.

 Jeśli nie stawiasz sobie wyzwań,
nie pokonasz swoich słabości.

 Pesymista narzeka na wiatr; optymista oczekuje na zmiany; realista dostosowuje żagle.

 W ciągu całego życia człowiek nie tyle jest, ile stwarza siebie.

 Jak to jest, że mogą w nim być dwa tak sprzeczne uczucia?

 To człowiek zawsze stwarzał swoich bogów, nie zaś oni jego.

 Miłość to skok z wysokiej skały w zaufaniu, że ta druga osoba czeka na dole, żeby cię złapać.

 Wypierać się przeszłości, to znaczy wypierać się przyszłości. Człowiek nie tworzy swego przeznaczenia: albo je akceptuje, albo się go wyrzeka.

 Obrażają mnie tylko kłamstwa, nigdy szczere rady.