(...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.

 Czy "wszyscy" to również ja?

 Wszyscy tęsknimy za tym, co utraciliśmy. Czasem jednak zapominamy o tym co mamy.

 To było niesprawiedliwe, ale takie jest życie: karnawał gówna z gównianymi nagrodami.

 Gdzie jesteś? Tutaj. W jakim czasie? Teraz. Kim jesteś? Tym momentem.

 Nawet litość i miłosierdzie mają swoje granice .

 To co ja wiem, może wiedzieć każdy. Moje serce mam ja tylko.

 Takie szczęście nie może długo trwać, pomyślał. Jest zbyt wielkie.

 W korowodzie myśli zasypiając, broniąc się przed tym, do czego serce chciałoby wracać.

 Nawet anielska cierpliwość ma swoje granice.