Syty głodnego nie zrozumie.

 [...] najgorzej w życiu to samotnym być.

 Przewaga nie zawsze okazywała się przewagą. Słabość nie zawsze była słaba.

 Jesteś pewny, że stać cię na luksus rozczulania się nad sobą?

 Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy tak, jak wspólna nienawiść do czegoś.

 Swój świat odnajduje,
kto się w świecie zatracił.

 Niestety obietnice tak samo
łatwo się łamie, jak składa.

 Łatwo jest być szlachetnym, gdy śpisz w puchach.

 Człowiek potrzebuje miejsca, do którego mógłby należeć. Mniej lub bardziej.

 Nie chcę pytać o przyszłość, nie chcę pytać nawet o jutrzejszy dzień. Chcę tylko spać.

 Czasem trzeba się śmiać, jeśli nie chce się płakać.