
Mam już taki charakter że aby coś zrozumieć, muszę najpierw ...
Mam już taki charakter że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.
Ale zawsze nadchodzi godzina w historii,
kiedy ten, co ośmiela się powiedzieć, że
dwa i dwa to cztery, jest karany śmiercią.
Nie ma cięższej pracy dla osoby aktywnej niż wypoczynek.
Dopóki iskierka życia tli się w nas, powinniśmy walczyć.
Starają się tylko fujary. Twardziele robią co trzeba.
Poranne światło wibrowało w pokoju jak kurz, jak nieznośne przypomnienie o dniu, który był przed nią. Cały długi dzień. Całe życie.
Myśliwy czasem staje się zwierzyną, zwłaszcza, gdy powieje przeciwny wiatr.
Serce zawsze wygra z rozumem. Serce, chociaż lekkomyślne i samobójczo-masochistyczne, robiące wszystko po swojemu, zawsze utoruje sobie drogę.
Kiedy masz szesnaście lat, musisz być geniuszem w sztuce niedopowiedzeń.
Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.
Boli tylko wtedy, gdy pozwolisz, żeby bolało.