Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie, a potem drugich.

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.

 To nie ból, lecz strach przed bólem zmusza człowieka do uległości.

 Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi.
Cierpienie duchowe się wybiera.

 Nie ma zła. Nie ma dobra. Jest tylko życie i brak życia.

 Bo tyle się znam
Ile z ust twych usłyszę

 Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie,
że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym.

 Nadzieja może być bardzo bolesna, jeśli wciąż na nowo doznaje się rozczarowań.

 Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.

 Byli tacy, co rodzili się.
Byli tacy, co umierali.
Byli też i tacy, którym to było mało.

 To, co przemilczamy, zazwyczaj najbardziej nas demaskuje.