Nienawiść jest jak rak: niszczy serce.

 Nieznana pustka dręczy mnie,
tęsknota za czymś, co gdzieś jest.

 Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.

 Zawsze żartuje się z rzeczy, które nas przerażają

 Łatwiej być samotną. Nienawidzę tego, ale tak jest łatwiej.

 Okazje są jak wschody słońca. Jeśli czeka się zbyt długo, można je przegapić.

 Skrył łzy gdzieś głęboko, tkwiły tam i gryzły jak drobinki szkła.

 Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.

 Przyjaciele to forma przeprosin Boga za nasze rodziny.

 Strach jest gorszy niż to, czego się boimy.

 Jeszcze nigdy tak odległy nie był dla mnie Bóg
Jeszcze nigdy tak ogromnie nie zabrakło sił
By wyrazić jaki ból, by opisać jaki podły czuję wstyd