Nieszczęśliwy jest samotny wszędzie.

 Woda cały czas się zmienia, cały czas płynie.
Ludzie tak nie potrafią

 Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę samą w sobie.

 To straszne urodzić się bez wyobraźni. Ciekawe, czy to leczą?

 Rozum i miłość to jak rozum i wiara, jedno drugie przytłumia.

 Jakże okrutne może być pozostawienie kogoś przy życiu.

 Socjalizm to epidemia!

 Życie nie jest zawiązane na kokardkę, ale nadal jest darem. Bez względu na to, jak się czujesz, wstań rano, ubierz się i pokaż się światu. Cuda czekają na Ciebie wszędzie.

 - Wydaje mi się, ciociu, że oni chcieliby widzieć ten szpital innym, niż naprawdę jest. Jakby człowiek przychodził do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się tutaj także po to, żeby umrzeć.

 Wszyscy ludzie są przyjaźni, jeśli nie prosisz ich o pomoc.

 Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.