Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Mówi się, że człowiek docenia ogród dopiero w pewnym wieku i myślę, że jest w tym trochę prawdy. Ma to chyba związek z wielkim cyklem życia. Niepowstrzymany optymizm młodych roślin po ponurej zimie ma w sobie coś z cudu, można z radością przyglądać się dokonującej się co roku przemianie i temu, jak natura ukazuje różne części ogrodu z ich najlepszej strony

 Ból nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg. A przebaczenie to słońce, które go topi.

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.

 Ironia życia, łącznik między pracą a wypoczynkiem.

 Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.

 Kto z miłości jeszcze nie umarł, nie potrafi żyć.

 Wiecie, że brzydzę się kłamstwem,
po prostu go nie toleruję. I nie chodzi
o to, że czuję się lepszy od innych. Przecz polega na tym, iż kłamstwo mnie przeraża. Kłamstwa cuchną trupem,
są skażone śmiertelnością,
i tego właśnie nie cierpię w nich najbardziej, to chcę zapomnieć.

 Czasami nie trzeba czegoś widzieć, żeby wiedzieć, że istnieje.

 W życiu potrzebna jest wyłącznie pewność siebie, wiedza i mnóstwo bezczelności.

 Trafiłam do nieba - w samym środku piekła.