Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła ...
Była tak pochłonięta uciekaniem przed własnym cierpieniem, że nie wzięła pod uwagę cierpienia, jakie może wywołać.
Fale morza z głuchym szumem uderzały o brzeg i wracały; był to odgłos pełen smutku.
Nauczyłem się kochać tajemniczość.
Ona jedna chyba może życie nasze uczynić niezwykłym i cudownym.
Człowiek nie potrafi przewidzieć konsekwencji wszystkich swoich czynów.
Tak, trzeba się liczyć z tym, ze będziesz płakała, jeśli pozwalasz się komuś oswoić. To chyba jest częścią oswajania.
Już myślałem, że nigdy nie przestanie działać i będę musiał cię zostawić, żebyś... wąchała kwiatki czy co tam chciałaś robić na haju.
Strategia jest sztuką paradoksu.
Zakończenie to najlepsza część każdej historii.
Tobie nie należą się słowa. Tobie należą się czyny.
Wiara jest potrzebna, bu otumaniać lud.
Niezrozumienie rodzi nieufność.