Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.

 Jak się nie zgubić w takim świecie, którego jedyną stałą cechą jest to, że wszystko w każdej chwili może się zmienić? Jak odnaleźć wewnętrzną równowagę, jeśli ziemia pod twoimi stopami ciągle się porusza?

 ... jak lalka, która boi się oddychać, boi się żyć...

 Każdy, kto potrafi współczuć i umie zrozumieć drugiego człowieka, może go obdarzyć hojniej niż pieniędzmi.

 Tak, jak pozycje zdobywasz przypadkiem przy urodzeniu, tak i podobnym przypadkiem zdobywasz urodę.

 (...) najlepszy sposób na problemy to je przelecieć.

  Samobójcy jawią się nam jako obciążeni poczuciem winy za indywidualizację, jako owe dusze, które za cel życia uważają już nie doskonalenie się i kształtowanie samych siebie, lecz unicestwienie się, powrót do matki, do Boga,
do wszechświata. Natury takie są w większości zupełnie niezdolne do popełnienia prawdziwego samobójstwa, ponieważ pojęły dogłębnie tkwiący w nim grzech. Dla nas są jednak samobójcami, gdyż w śmierci, a nie w życiu widzą wybawiciela, są gotowi usunąć się i poświęcić, zgasnąć i wrócić do początku.

 Znowu nie zmówiłam modlitwy o miłość do tych, którzy nas trapią.

 Nigdy nie zapominaj, że dwie cienkie nici splecione razem są silniejsze niż jedna gruba.

  Najtrudniej w życiu jest być sprawiedliwą. O ileż łatwiej jest być wielkoduszną.

 Im bardziej jesteś nikim, tym bardziej pragniesz, żeby cały świat kręcił się wokół ciebie.