
Książka nabiera swojego prawdziwego sensu wtedy dopiero, kiedy się wie, ...
Książka nabiera swojego prawdziwego sensu wtedy dopiero, kiedy się wie, w jakiej sytuacji, z jakiej perspektywy i przez kogo została napisana.
Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.
Niezależnie od obrotu Ziemi wszyscy żyją w snach.
Życie to wielki, śmierdzący bajzel... I w tym jest piękno.
Oczekiwanie to najważniejsza i najprzyjemniejsza część całej tej podróży.
Tamci to zwierzęta, zgoda. Ale czy wiesz na pewno, że dzięki temu my jesteśmy ludźmi?
Rozsądny człowiek powinien poprzestawać na towarzystwie swej własnej osoby.
Karty zostały rzucone, ale tym razem nie wiedział, w jakiej grze bierze udział.
Miłość jest tęsknotą, po utraconej połowie nad samych.
Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.
Miłośc jest jak morderca. Wcale nie jest ślepa. To kanibal o wyjątkowo ostrym wzroku. Przypomina wiecznie głodnego owada. A co je? (...) Pożera przyjaźń.