...tego co widzi się zawsze, nie widzi się nigdy, żyliśmy ...

 „- Tris, dlaczego mnie nie zastrzeliłaś?
- Nie mogłam. To byłoby tak, jakbym zastrzeliła siebie.”

 Nic na zewnątrz nie może być gorsze od tego, co dzieje się w mojej głowie.

 Obie rzeczy - zarówno to, przed czym uciekasz, jak i to, za czym wzdychasz - są w tobie.

 Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

 Zbiegi okoliczności nie istnieją.

 No cóż, mogło być gorzej, ale też mogło być dużo lepiej.

 Powiedz jeszcze raz: „prowokujesz”. Prowokująco układasz przy tym usta.

 Co niezastąpionego mam w sobie? To, moje myśli. Moje troski. Moje przywiązania. Moje miłości.

 On jest moim światem i mój świat jest nim, i bez niego nie ma świata.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.