Żyję w świetle, ale noszę z sobą mrok.

 Siedzieć cicho jak mysz pod miotłą.

 Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.

 
Wszystkim chciałbym być,
wszystko przeżyć,
połączyć w sobie najdziksze
sprzeczności,
aż pękłbym wreszcie.

 Kobieta łatwiej przyzna, że nie ma racji, gdy ma rację, niż gdy jej nie ma.

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję... Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Jestem w sobie, reszta to fikcja.

 Ślepota to sprawa osobista między człowiekiem a oczami, z którymi się urodził.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 " Nie zastanawiaj się co będzie kiedyś , zastanów się co stanie się teraz"

 Marino, zabrałaś ze sobą wszystkie odpowiedzi.