Świat nie jest bezpiecznym miejscem.

 Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Tych spraw nigdy nie
rozumiałem i nie zrozumiem -
ile ludzie są w stanie znieść.

 Oto piękno światła. [...] Oświetla przedmioty, ale również oślepia i odwraca uwagę.

 Bo jeśli widzieć znaczy uwierzyć, to dotknąć znaczy kochać.

  Żyjmy tak, żeby po naszej śmierci nawet grabarz płakał.

 Dla ciebie zrobiłbym wszystko. Zwłaszcza jeśli oznacza to, że znowu cię zobaczę.

 "Podobnie jak w stanie embrionalnym nie ulegając wpływom byłem posłuszny jedynie samemu sobie i przeglądając się w wodach płodowych nabierałem szacunku do siebie, tak teraz wsłuchiwałem się krytycznie w pierwsze spontaniczne wypowiedzi rodziców pod żarówkami. Miałem wyczulone ucho. Choć można było nazwać je małym, odstającym, zalepionym od biedy ślicznym, zachowywało jednak każde z tych tak dotąd dla mnie ważnych , bo stanowiących pierwsze wrażenia zdań. Więcej jeszcze: wszystko, co pochwyciłem owym uchem, oceniałem natychmiast maleńkim mózgiem i po rozważeniu tego, co usłyszałem, postanowiłem to i owo przyjąć - tamto zdecydowanie odrzucić.

 Gdy tylko człowiek staje się
w czymś mistrzem, winien zostać uczniem w czymś innym.

 Ciemność w jakiś sposób ułatwia szczerość.

 Lepiej się nie zmieniać, niż stać się kimś, w kim nie rozpoznamy siebie.