Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Mówiłem ci, że masz uczynić go posłusznym (…) a ty nauczyłeś go kochać.

 Nagle szczęście znów wydało się możliwe .

 Najważniejsze to nigdy nikogo się nie bać.

 Owoc dojrzewa i spada. Człowiek czasami musi upaść, aby dojrzeć.

 (...) każdy zakochany człowiek poszukuje straconej części samego siebie.

 Dzień, kiedy człowiek przestaje doceniać niemądre drobiazgi, jest dniem, w którym zmienia się w zasuszonego dupka. I nikt nie odbiera jego telefonów.

 Ci, którzy cierpią w milczeniu, nie znajdą miłosierdzia.

 A na nieznajomych można czasem bardziej liczyć, chociażby dlatego, że jest ich więcej.

 Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady!

 Nie rezygnuj z marzeń,
nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.