Trudniej jest być nieszczęśliwym, kiedy się je lody.

 Być może dlatego tak cenimy ciszę i spokój: za ich przelotność. Bo są przelotne. Jak życie.

 Dzielni ludzie zawsze mają jakieś blizny..

 A może był to strach przed świadomością?

 Nie ma nic złego w tym, by oczekiwać najlepszego, o ile jesteś przygotowany na najgorsze.

 Całe życie - mówię - to dobry początek.

 Tak, "kiedyś" to jest dobre słowo. Niby precyzyjne, a takie rozmyte. Niewiadome. Jak liczba Pi, jak Piekło, które przecież nie istnieje, a zatem może i "kiedyś" jest wyłącznie iluzją. Jakąś rozpaczliwą obietnicą, która nie zostanie dotrzymana. I mam tak mówić każdemu: "Kiedyś cię pokocham. Bądź cierpliwy. Kiedyś." Właśnie tak?

 Gotów jestem umrzeć dla ciebie, ale nie będę dla ciebie żył.

 Cel jest na końcu każdej drogi. Każdy go ma.

 Trzeba będzie sporo się natrudzić
i wiele ryzykować… ale przecież
na tym polega życie, prawda?

 A gdyby się okazało, że wszyscy gonimy za czymś, co od dawna jest w naszym posiadaniu?