Prawda rzadko bywa romantyczna.

 W nieszczęściu, w walce kształcą się charaktery.
W nieszczęściu i walce człowiek się uczy.

 Papier jest cierpliwszy od człowieka.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Życie praktyczne zawsze wydawało mi się najmniej wygodnym rodzajem samobójstwa.

 Słowa tworzą zdania. Zdania akapity. Czasami akapity ożywają i zaczynają oddychać.

 Dusze żyją nadal bez ciała,ale ciało bez duszy nadaje się tylko na kompost.

 Możemy nosić chińskie ciuchy, jeździć
czeskimi autami, patrzeć w japońskie
telewizory, gotować w niemieckich garnkach
hiszpańskie pomidory i norweskie łososie.
Co do kultury, to jednak wypadałoby mieć własną.

 Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.

 Próbując dotrzeć do źródła wiedzy,
Mało nie utonąłem w jego strumieniach,
Teraz niesiony przez nurty rzeki życia,
Docieram do oceanu mądrości.

 Niewielu ludzi ma w sobie dość wytrwałości, aby kochać bez cienia zachęty...