
Zabijamy to, co najbardziej kochamy.
Zabijamy to, co
najbardziej kochamy.
Jednostka to milion ludzi podzielony przez milion.
Jestem tak realna, jak tylko duch być potrafi.
Będą mi zabierać spokój w chwilach szczęścia, przypominać koszmary w snach.
Kiedy ludzie oczekują czegoś od życia, życie wymaga od nich więcej danych.
Jedyne więzienie, jakie naprawdę Cię ogranicza, istnieje w Twoich myślach.
Wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej.
Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.
Katarzyna mówi, że czas to guma do żucia. A z gumą do żucia można wyprawiać różne cuda.
Tylko ten, kto ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może człowiek taki wyrazi się czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał.
Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.