Dobry Boże, czy płaczesz kiedy razem ze mną?

 Są takie zdania, po których kropka brzmi doprawdy niezwykle wyraźnie.

 Gwiazdy świecą dziś dla ciebie.

 Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.

 Ja nie żądam niczego prócz sprawiedliwości.

 (...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś byłem, bladła coraz bardziej.

 Lepiej się nie zmieniać, niż stać się kimś, w kim nie rozpoznamy siebie.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Najgorszym nałogiem jest życie.

 W każdym razie mamy do siebie jakąś słabość, to jest ważne.

 Jeżeli kochasz, czas zawsze odnajdziesz, nie mając nawet ani jednej chwili.