(...) pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka.

 W naszym świecie nic nie było dobrze. Z wyjątkiem tego, że mieliśmy siebie nawzajem.

 Każde słowo jest jak niepotrzebna plama na ciszy i nicości.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Nadzieja mamy to niebezpieczna rzecz.

 Szczęśliwym dowódcą jest, kto potrafi improwizować na polu walki, wyciągając w ten sposób zwycięstwo ze szponów klęski.

 Zalecała mi zwłaszcza, żebym nie palił przed śniadaniem, na puste serce. „Jedyna rzecz na świecie, która się opłaca, to, proszę pani, palenie”, powiedziałem.

 Rozpaczać po rozłące z ukochaną jest rzeczą dopuszczalną, a nawet godną.

 Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.

 Oj dziewczyno. Jesteś bardzo niegrzeczna.

 Czasami, kiedy muszę zrobić coś, na co nie mam ochoty, udaję postać z książki. Łatwiej mi wtedy podejmować decyzje.