Świat to nie instytucja spełniająca życzenia.

 W najlepszym wypadku zaufanie jest próżnym zajęciem. W najgorszym może doprowadzić do śmierci.

 Kelner kiwnął głową i odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 [...] przyjaźń, tak jak miłość i jak róże, może mieć kolce.

 Będą mi zabierać spokój w chwilach szczęścia, przypominać koszmary w snach.

 Posiadasz olbrzymią zdolność kochania, którą zamierzam w pełni wykorzystać.

 Nawet gdy trzymasz w dłoniach losy światów, musisz zdecydować, czy stawisz czoło temu, co chce je zniszczyć, czy odwrócisz się plecami. A za tym wyborem (...) nadchodzi wiele innych.

 Człowiek szuka wolności dopiero wtedy, kiedy czuje się zniewolony.

 I jeszcze jedno należy pamiętać: lękajcie się czasów, gdy człowiek nie zechce cierpieć i umierać dla idei, bo ta właściwość jest podstawą człowieczeństwa i tylko ona tworzy człowieka, wyróżniając go pośród innych stworzeń na ziemi.

 Ludzie są na to stworzeni by się nawzajem męczyć.

 Logika serca to absurd.