
Nie przestajemy się bawić, ponieważ się starzejemy, ale starzejemy się, ...
Nie przestajemy się bawić, ponieważ się starzejemy, ale starzejemy się, ponieważ przestajemy się bawić.
Człowiek musi się nauczyć cierpienia, bo inaczej nie potrafi doznać przyjemności.
[...] nie poznajesz prawdy natychmiast, kiedy się pojawia. Bardzo często objawia się jako coś obcego i dziwnego. Czasami zupełnie niepożądanego.
Uważam, że świat potrzebuje więcej ludzi, których prowadzi serce i którzy kochają bez zadawania pytań i stawiania żądań.
A teraz, już prawie o północy pierwszego dnia, wciąż nie śpię, łamiąc swoje postanowienie, żeby kłaść się wcześnie - opóźniam sen, żeby odsunąć nieuniknione nadejście jutrzejszego ranka. Jeszcze jedna próba ucieczki.
Znaleźć wrażliwych ludzi, którzy czują to, co my, jest z pewnością największym szczęściem na ziemi.
Jeśli tak chce
przeznaczenie,
to nie ma rady.
Dawno, dawno temu,
anioł i diablica
zakochali się w sobie.
Nie skończyło się to dobrze.
Samotność czyni z ludzi geniuszów lub idiotów.
Długi mają wdzięk w dwudziestu pięciu latach, później nikt ich już nie przebacza.
Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj.