Nie przestajemy się bawić, ponieważ się starzejemy, ale starzejemy się, ...

 Ale ty sprawiłaś, że zależy mi na tym, by mieć swoje miejsce.

 Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?

 Niekiedy śmiech pomaga przetrwać trudne chwile (...).

 Czyja kosa pierwsza, tego miedza szersza.

 Zanim oddam swoje ciało, muszę oddać myśli, rozum, marzenia. Ty nic z tego nie dostałeś.

 Ludzie nie zawsze mogą nam ofiarować to, czego chcemy.

 Wchodząc tu, doznałem dziwnego wrażenia; chcesz, to Ci powiem: pomyślałem sobie, że całe życie moje nie byłem tym, którym być miałem.

 Czasem wystarczy jedno słowo kogoś,
kto w ciebie wierzy, by wrócić do świata.

 Życie jako forma spędzania czasu przestało mnie interesować.

 Ironia życia, łącznik między pracą a wypoczynkiem.