Znowu płakałem, niemożliwą przeszłością pijany.

 Czy można żałować rzeczy, która choć niemądra, była piękna?

 Ludzie nie pragną nieśmiertelności - podjąłem po chwili. - Nie chcą tylko, po prostu, umierać. Chcą żyć, profesorze Decantor. Chcą czuć ziemię pod nogami, widzieć chmury nad głową, kochać innych ludzi, być z nimi i myśleć o tym. Nic więcej.

 Są rozczarowania przynoszące zaszczyt tym, którzy są ich przyczyną.

 Miłość nigdy nie umiera.

 Wszystkich zrównuje proch; rodzimy się nierówni, równi umieramy.

 Słowo i idea mają moc zdolną zmieniać świat.

 W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit.

 Wokół niej zrobiło się ciemno jak w głębokim oceanie pod lodem. Wpadając w ciemność, wiedziała, że już nigdy go nie zobaczy. Kochała go do samego końca.

 Dystans do rzeczy stwarza też dystans do samego siebie i wychowuje do skromności, która sprawia, że cieszy nas współistnienie z innymi ludźmi.

 Nie krew z mojej krwi, nie kość z mojej kości, lecz to nie umniejsza matczynej miłości. Więc zawsze już o tym pamiętaj, mój kotku, że cię nie nosiłam pod sercem, lecz w środku.