Ból istnienia jest do wytrzymania. Nie do wytrzymania jest ból ...
Ból istnienia jest do wytrzymania. Nie do wytrzymania jest ból nieistnienia.
Jeżeli się uśmiechasz, kiedy przegrywasz, to wtedy wygrywasz w życiu.
Rzeczywistość się pomału w świat zmieniała ideału, daj mi teraz marzyć, daj!
Poznając bez końca, bez końca doznajemy błogosławieństwa; wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.
Statek jest bezpieczniejszy, gdy kotwiczy w porcie, nie po to jednak buduje się statki.
Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.
Wieczność to zbyt dużo czasu, żeby spędzić go samotnie.
Nie kochaj mojej postaci w Twojej wyobraźni. Kochaj mnie taką, jaka jestem, a będę stawać się lepsza.
Trochę się zdenerwowałam, a trochę mi się zrobiło smutno. Zawsze mi jest smutno, kiedy się przekonuję, że oceniłam kogoś za wysoko.
Zawsze mówię prawdę...
Nawet kiedy kłamię.
W literaturze nie chodzi o poprawność gramatyczną, lecz o zwabienie czytelnika i opowiedzenie mu historii... i jeśli to możliwe, sprawienie, by w ogóle zapomniał, że czyta jakąś opowieść.