Żeby coś stracić najpierw trzeba to mieć.

 Być spadającą gwiazdą w czyichś marzeniach i spełniać każde życzenie.

 Lepiej więc być samemu niż z kimś,
kogo się nie kocha, kto jest namiastką,
czy też czymś w tym rodzaju.

 Kto zniósłby trudy życia, gdyby nie miał nadziei, że w końcu wyzwoli go śmierć.

 Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do łóżka i o niczym więcej nie słyszeć.

 Ja wciąż próbuję zrozumieć samą siebie.

 Najlepszym odpoczynkiem jest sen, czemuż więc więc tak boisz się śmierci, co nie jest niczym więcej.

 Ludzie są samotni na ziemi - w tym tragizm.

 I kiedy oczy mi się zamknęły po raz ostatni, pomyślałem: O Boże, co ja zrobiłem?

 - Czy w Polsce wszyscy mają takie myśli?
- Jakie?
- A takie, że nic się nie uda, a jak się uda, to i tak jest chujowo?

 Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.