Każdy kiedyś umrze. Ale są tacy, na których odejście nigdy ...

 Czas stanął w miejscu. Rozpoczęła się wieczność.

 Zrób mi tę przyjemność. Uwielbiaj mnie mimo wszystko.

 Wiatry nie wieją w kierunku w którym chciałyby płynąć statki.

 - Wytrzymasz - powiedział. - Nawet wyobrażenia nie masz, ile można wytrzymać.

 Rzeczywistym staję się to, co człowiek chce, by rzeczywistym było.

 (...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Powieść kończy się wtedy, kiedy pisarz nie wie, co będzie dalej.

 Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?

 Ucieczka winnym czyni.

 Związek to delikatna pajęczyna, misterna sieć zaufania, tak cienka, ze może ją zerwać podmuch wiatru - a jednak rzucamy się w nią beztrosko i dziwimy się, kiedy pęknie..