Są jednak pewne granice.

 Ucieczka winnym czyni.

 Nie zna piekło straszliwszej furii nad wściekłość rozgniewanej kobiety.

 Nie od samego początku
Jest koniec widoczny.

 Nie ma nic groźniejszego niż „być może".

 Nie wystarczy zdobywać mądrości, trzeba jeszcze z niej korzystać.

 Ostatecznie wszyscy mamy do opowiedzenia tylko
jedną historię. Potrzeba całego życia, aby ją przeżyć,
ale niekiedy można ja opowiedzieć w niespełna godzinę.

 Zeszłej nocy wykrwawiałem się na śmierć na jej tarasie. Mógł mnie uratować ktokolwiek. Dziś pragnąłem czegoś więcej niż ocalenia.

 Co niezastąpionego mam w sobie? To, moje myśli. Moje troski. Moje przywiązania. Moje miłości.

 Ten sam pokój i godzina, ta sama mądrość: i ja taki sam.

 Całkiem możliwe, że wyśmieją moje prace - ale to nie szkodzi, bo mnie się one podobają. Niech się pośmieją, pomruczą i poszepczą, niech się krzywią z niesmakiem albo niech ziewają z nudów, jeśli mają takie życzenie; jak już skończą, wrócę do domu i będę malował dalej.
A co zrobię, kiedy moje obrazy się im spodobają? To samo.