Właśnie chwila obecna jest najważniejsza.

 Nie ma powodu, żeby mówić prawdę, kiedy tak łatwo kłamać.

 Nie wzbijaj się nadzieją wysoko jak ptak, byś nie musiał pełzać jak robak.

 Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.

 Cuda to po prostu opowieści, w które wierzymy, gdyż pragniemy, żeby były prawdziwe.

 Masz prawo popełniać błędy, nie myli się ten, kto nic nie robi.

 Nagle moja szklanka jest nie tylko w połowie pełna, lecz nawet wypełniona po brzegi.

 Życie to pociąg, który nie przystaje na żadnej stacji. Albo wsiada się w biegu, albo się patrzy, jak przejeżdża obok, a nie ma większej tragedii jak stacja widmo.

 Od dziecka nie ufałem tym, którzy poganiają zegary.

 Tamci to zwierzęta, zgoda. Ale czy wiesz na pewno, że dzięki temu my jesteśmy ludźmi?

 Czy ja tylko nie jestem przypadkiem zupełnie zwykła, mała, pospolita smutna świnia?