Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...

 ... gdy człowiek czuje się świetnie, to nie potrafi sobie wyobrazić, jak to jest czuć się podle.
A gdy człowiek czuje się źle, to z kolei nie potrafi sobie wyobrazić,
jak to jest nie tkwić po uszy w bagnie.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Jak przejść przez życie, jeśli nie można zapomnieć tego wszystkiego, co zniszczyliśmy?

 Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska,

 Od dwóch tysięcy lat wiadomo, że mieć oczy- nie znaczy widzieć.

 Czas robi swoje. A ty, człowieku?

 Nasze oddechy nieustannie się całowały.

 W Niebie, brakuje wszystkich interesujących ludzi.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Muszę przestać o nim myśleć, napomina siebie. Przecież to cholernie ogłupiające. Całą głowę okupuje jeden facet, jego ręce, usta, i przód, i tył i tak dalej. Miesiącami człowiek nie pomyśli o niczym sensownym.