
Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...
Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością...
Ironia życia, łącznik między pracą a wypoczynkiem.
Najtrudniej wywabić kropkę postawioną nad i.
Masz na oczach urok niedoświadczenia.
Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.
...przeszkadzała mu moja bezczynność, choć to wcale nie była prawda, gdyż zajmowałam się myśleniem.
Niektórych rzeczy nie trzeba obiecywać. Po prostu się je robi.
Żyjemy dla ksiąg. Słodkie posłannictwo na tym świecie wydanym na pastwę nieładu i skazanym na upadek.
Kto w polityce rąbie pięścią w stół, powinien najpierw upewnić się, że nie leżą na nim pinezki.
Trzeba przywyknąć do tajemnic; takie jest życie.
Prawa natury gwarantują, że kiedy jedne drzwi się zamykają, otwierają się inne.