Jesteśmy ludzcy, kiedy grzeszymy. Ale stajemy się boscy, kiedy wybaczamy.

 Nie da się zabić uczuć – nie mają ciała

 Nigdy nie wiadomo, co się stanie, dopóki nie dobiegnie się do końca.

 Literatura poważna nie jest po to, żeby ułatwiać życie, tylko po to żeby je utrudniać.

 Tak naprawdę przyciąga mnie to,co się kryje za tą perfekcją...Jego delikatna, pokaleczona dusza...

 Ludzie zawsze mają swoje tajemnice. Chodzi tylko o to, aby je odgadnąć.

 Łabędź-burżuazyjny ptak,a głupi jak cholera.

 Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.

 Młodym łatwo potępiać, bo nie mieli jeszcze czasu splamić się złem.

 Ile czasu musi minąć, żeby człowiek mógł znowu być szczęśliwy?

 Człowiek musi ranić innych,
by samemu nie zostać zranionym...