Czasami po prostu nie było dobrych wyborów.

 Jestem myślą , jestem nicością. Nie mam kształtu. Jestem ciemnością.

 Jedyne więzienie, jakie naprawdę Cię ogranicza, istnieje w Twoich myślach.

 Odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Nim zacznę biegać, muszę nauczyć się chodzić.

 Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.

  Mężczyźni czasami wyjeżdżają. Ale potem wracają.

 Żyję więc jak więzień własnego ciała, nie mogąc uciec przed torturami, które sobie zadaje.

 Głośne dźwięki sprawiają, że nie słyszę tych cichych, a cichych dźwięków należy się bać.

 I co z tego, że człowiek marzył? Nie bój się, życie odbierze ci te twoje marzenia.

 Dobry Boże, czy płaczesz kiedy razem ze mną?