Jesteś tyle wart, ile potencjał, który masz w sobie.

 Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.

 Fatalne jest to, że człowiek coraz to osiada na jakieś mieliźnie. Domu, pracy, przyzwyczajeń...

 Chwila milczenia oszczędza lat kłopotów.

 Tylko zwykli ludzie sądzą, że nie można zabić kogoś, kto nie żyje.

 Może po śmierci rodziców ludzie nagle się starzeją.

 Najgorszy jest ból, nie umieranie .

 W miarę posuwania się po osi czasu, szansa przeżycia spada w końcu do zera dla każdego.

 Jeśli jakaś dłoń ma miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń.

 Ból jest oznaką życia.

 Serce nie kieruje się logiką.