Zawsze mamy dość siły, żeby znieść cudze nieszczęścia.

 Czasem całe życie zależy od nieistotnego drobiazgu.

 Niczym się nie wyróżniała - poza tym, że skoczyła pierwsza. Sztywniaczka skoczyła pierwsza.

 Dym z jego papierosa pieścił jej skórę, kiedy odgarnął jej włosy z ramion.

 Nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa.

 Czy mam panu dać każdą rzecz, o której pan powie, że ją lubi? Z pewnością lubi pan długie letnie popołudnia, ale chyba nie oczekuje pan, że zaraz jedno przyniosę?

 Jeśli nie nakłonię niebios, poruszę piekło.

 WRÓBLE ZNÓW FRUWAJĄ

 Wszystko się zmienia, to nie znaczy, że na lepsze. Trzeba sprawić, by było lepiej. Nie można tylko gadać i mieć nadzieję, że samo się poprawi.

 Prawdziwą siłę człowieka poznaje się po sposobie, w jaki się zmaga z cierpieniem.

 A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.