Siedlisko diabła nigdy nie wygląda tak, jak się tego człowiek ...
Siedlisko diabła nigdy nie wygląda tak, jak się tego człowiek spodziewał.
Dopóki jest ciasto, jest nadzieja. A ciasto jest zawsze.
...ważną rzeczą jest nie to, co się daje, ale to, z czego się ustępuje.
Błędy nie są od tego, żeby ich żałować, lecz żeby ich ponownie nie popełniać.
Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.
Korony dziwnie wpływają na głowy, na któe je włożono.
Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.
To, czego się pragnie, i to, co się otrzymuje, to zwykle dwie całkiem różne rzeczy.
Istnieję niezależnie od ludzi, którzy mnie kochają i otaczają.
Wszyscy mamy chwile słabości. Tak naprawdę liczy się to, jak sobie z nimi radzimy później.
Czy ja naprawdę potrzebuję męża, żeby być nieszczęśliwą? Sama mogę to sobie zapewnić.