Był na wyciągnięcie ręki, a mimo to niedostępny niczym wytwór ...

 Jednak zmęczona nieustanną walką z przeciwnościami, wyłączyłam mechanizmy obronne.

 Póki nas ktoś pamięta, wciąż żyjemy.

 Gdyby tak do mózgu czopki można było wpuszczać.

 Może dlatego wydaję ci się szczęśliwy, ponieważ cieszę się tym, co mam, a nie tęsknię za tym, czego nie mam.

 
Ludzie czasami zmieniają zdanie.

 Nienawiść zżera, paraliżuje i przeszkadza żyć.

 Chwytała językiem z powietrza to, co akurat chciałem, aby powiedziała, to, czego oczekiwałem plus czterdzieści procent więcej, wiedziałem o niej wszystko, a ona i tak była doskonała.

 Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

 Czasami ludzie nie wiedzą, czego pragną, póki tego nie dostaną.

 Nie sposób odwołać przykrych słów, choćby się ich potem żałowało.