Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie: -Człowiek się uczy na błędach. -Co nie zabije...

 W blasku życia zawsze towarzyszą nam cienie śmierci.

 Gdy się ucieka, ucieka się jak wilk. Nigdy po ścieżkach, którymi się kiedyś chodziło

 Świat jest zagadką tak jak ja
Każda chwila jest jak skarb
A marzenia to wszystko, co mam.

 Archeolog to wymarzony mąż – im kobieta starsza, tym bardziej się nią interesuje.

 Mogłabym go zabić, a on, nawet konając, nie pomyślałby o zemście.

 Człowiekiem gardząc, sami tym sposobem się poniżacie...

 Rodzinę tworzy miłość, a nie więzy krwi.

 Matki już takie są. Nawet gdy ich dziecko walnie kogoś wałkiem w głowę, i tak pragną ochronić je przed deszczem.

 Jakże byłoby miło móc edytować historię własnego życia.

 Wtem dotarło do mnie, że film wcale się nie urwał. Jego akcja toczyła się dalej.