Słyszałem wiele takich tekstów przez całe życie: -Człowiek się uczy na błędach. -Co nie zabije...

 Prawdziwa nienawiść to dar, którego człowiek uczy się latami.

 Groził, że cię zamorduje i z pewnością dotrzymałby słowa. Miał cię, a więc i mnie także.

 Czasem czuję się pewnie, widzę jasno, działam trzeźwo i jestem w dobrym nastroju. Potem jednak przychodzi chmura i znów chwytają mnie konwulsje: jakbym wbrew swej woli tracił cząstkę siebie.

 Wyszło szydło z worka.

 Biegłem. Biegłem, aż moje mięśnie zaczęły palić, a w moich żyłach począł płynąć kwas. A potem pobiegłem jeszcze trochę.

 - Chętnie spróbowałbym tego z Tobą.
- Czym jest ‘to’?
- Przyszłością.

 ... lubię walczyć z przeciwnościami losu, ale nie czekaniem.

 Jesteś taka jak myślałem. Od pierwszej chwili gdy się poznaliśmy. I nie możesz już bardziej do mnie pasować.

 Jadłam dziś zdrowo i ćwiczyłam.
Lepiej, żebym obudziła się jutro chuda...

 Śmiech to bluźnierstwo wobec anarchii. Tyrani mądrze czynią, że się go boją.