Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.
Poddaję się zdarzeniom, ale nie działam. Egzystuję, ale nie można powiedzieć, że żyję.
Nie potrafię odróżnić moich marzeń od koszmarów.
Jeśli będziesz siebie cenić, nikt nie będzie próbował po tobie deptać.
Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.
Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest tak bolesne, że upokarza człowieka.
Nadzieja zawsze pomaga odzyskać zdrowie.
Trzeba w szczególności wiedzieć to, czego zdaniem innych się nie wie.
Pragnąłem tylko twojej miłości, a teraz wiem, że to jest ta jedyna rzecz, której nigdy nie zdołam mieć.
Nasze narodziny są błędem, które całe życie usiłujemy naprawiać.
Marzenia się zmieniają.
