"Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz".

 Nic nie dzieje się bez powodu.

 Całe pokolenie Islandczyków wyrosło na dwóch rzeczach – amerykańskiej coca-coli i polskim Prince Polo.

 Ten, kto ma przyjaciół, jest jak step rozległy, kto ich nie ma jest jak dłoń mały.

 Kto nie dąży do
rzeczy niemożliwych
nigdy ich nie osiągnie.

 Większość zwierząt wolałoby umrzeć, niż zostać człowiekiem - zbyt dobrze nas znają.

 Nigdy niczego nie żałuj.
Nigdy nie dyskutuj o stratach(...).

 Wolałeś swoje życie kretyna, szczęście by nas znudziło. Zdechniemy osobno, samotnie.

 - Zasada numer jeden, jeśli nie chcesz, żeby ludzie dostali zawału - mówi.
- Jeśli ktoś cię nie widzi,
daj znać, że wszedłeś. więcej

 Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.

 "Jak żyjesz, Kochana?
Jak żyjesz
wśród coraz zimniejszych ścian
ulatnia się z nich wilgotna
woń naszych ciał
Czy Ci nie chłodno?
Jak zasypiasz
nie na mojej
piersi
nieopleciona gałęziami
moich rąk, moich nóg
kto poprawi
opadającą rękę – nim zemdleje
Jak wracasz z niespokojnych snów
bez pocałunków, które jeszcze się śnią
a już budzą
każde włókienko Twego ciała
każdą żyłkę
Jak wędrujesz labiryntem głuchych ulic
nie trzymając się mojej ręki
Jak wchodzisz po zmęczonych schodach
Jak żyjesz kochana
beze mnie?
Dlaczego żyjesz?"