Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.
Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.
Udostępnij:
Inspiracje:
Sny są przecież wynikiem własnych pragnień.
Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.
Dla ludzi w jej stylu tajemnica zaczynała się w chwili wyjaśniania jej.
Tu i teraz jesteśmy ślepi i nigdy nie wiemy, co jest naprawdę ważne.
Jedyny przyzwoity obyczaj, którego należy bronić stanowczo, to obyczaj czytania, podczas gdy reszta jest kwestią sumienia każdego z osobna.
Im więcej widzę,
tym mniej rzeczy
jestem pewien.
Godzinę pomyśleć, na chwilę wniknąć w siebie i postawić sobie pytanie, w jakim stopniu sami bierzemy udział i ponosimy winę za nieład i złość w świecie.
Tak naprawdę chodzi o codzienność. O herbatę wypitą w spokoju rano. O wspólnie zjedzoną kolację. O to, kto wstawi pranie. O kupno soczystych, słodkich pomarańczy. O makaron z serem i brokułami. O własną hodowlę ziół na balkonie. Poranne przytulenie. Trzymanie się za dłonie. Nową, różową szminkę. Delikatne promienie słońca na skórze. Planowanie wakacyjnych podróży. Każdy z nas chce być wielki, wiele osiągnąć, przeżyć jak najwięcej. Czujemy niedosyt, lecz to nie o to chodzi. Nie chodzi o to, by być w życiu najlepszym. Chodzi o to, by jak najlepiej przeżywać dni, które jeszcze są przed nami.
Inne
Niedowiarstwo przychodzi naturalnie, niewiarę trzeba w sobie wyrobić.
Nadzieja to dobra rzecz, może najlepsza ze wszystkich, a to, co dobre, nigdy nie umiera.