Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.
Człowiek, który poddaje się losowi, staje się ludzkim wrakiem.
Udostępnij:
Inspiracje:
Pozwolę ci odejść. Jeśli zostaniesz.
Jakość miejsca zależy od towarzystwa.
Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.
Osobiste poniżenie jest rzeczą bolesną. Niesława rodu jest o wiele gorsza. Wstyd dla swojego stanu to czysta agonia. Ale hańba całego narodu to najbardziej dotkliwe ze wszystkich ludzkich cierpień.
Świat nasz rodzajem labiryntu: wchodzącym - obszerny, chcącym wyjść - zbyt ciasnym się staję.
Gdy umierasz, to tak, jakby umierali też inni.
[...] pyta, czy to jest dla mnie jakiś problem. [...]
Nie, mówię, wszystko w porządku.
Przyłóż mi spluwę do głowy i rozchlap mój mózg na ścianie.
Naprawdę, mówię. Nie ma sprawy.
To bardzo osobliwe gościć swoje wnuki nim się jeszcze ma dzieci.
Cierpienie jest częścią dorastania. Dzięki niemu się uczymy.
Gdyby wszyscy zgadzali się ze mną, zawsze mieliby rację!