Wady wielkich ludzi są pociechą matołów.

 W moim rodzinnym mieście za darmo można było jedynie dostać w twarz.

 Są rzeczy, przy których czas jest niczym. I są też takie, na które warto czekać.

 Człowiek męczy się litością, kiedy litość jest bezużyteczna.

 Wygoda usypia ideał.

 Zawsze byłam inna, ale teraz jestem inna inaczej.

 Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Nie mogę udawać, że podoba mi się ta wizja, lecz w życiu winniśmy czynić to co trzeba, a nie to, co nam odpowiada. Tego żąda od nas los.

 Czasami, Wiktorio, nawet anioły popełniają błędy.

 Miłość, która niczego nie buduje, umiera w straszliwych cierpieniach.

 Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!