Kiedy nie wiedze ci się w życiu, pomyśl o ostatnim ...

 Miłość jest często silniejsza od rozsądku (...). Jest ślepa na wszelkie niebezpieczeństwa.

 Przyszłość jest mglista, póki nie staje się teraźniejszością. Jedynie przeszłość jest pewna i znana.

 Rozkosz nie uznaje żadnych kajdan; jest największa, gdy zrywa je wszystkie.

 Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.

 Po raz pierwszy zobaczył, czym jest noc: cieniem samej ziemi, rzucanym na niebo.

 Daremnie walczyłem ze sobą.

Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.

 Musisz odnaleźć nadzieję i nieważne, że nazwą ciebie głupcem.

 Czy jest ktoś, kto się nie kurczy, kiedy wspomina własną przeszłość?

 Każdego można pokonać... ale nie można dopóścić do sytuacji, w której człowiek pokonuje sam siebie.

 O końcu wiem. Nie wiem co pomiędzy.