Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.

 Nadzieja tego świata wykrwawia się z lufy karabinu.

 ...coś się w niej zmieniło, zmieniło i zmieniało nadal.

 Uroda to wielki, niezasłużony dar, rozdawany przypadkowo i nierozważnie.

 Życie człowieka zdmuchnąć, jest to tyle, co zliczyć jeden.

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 Powiedz mu, że dobrze robi ze złych powodów, a przez to myli się od początku do końca.

 Zawsze biorę za punkt wyjścia autentyczne wydarzenie, ale gdy opowiadam o nim, zaczynam zmyślać.

 Panie chroń nas przed wymyślonym przez nas niebem.

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko to zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą".