Zwykli ludzie nie wiedzą, ile dla kogoś zamkniętego znaczą książki.

 -Co to jest? - spytałam, krztusząc się.
Wiktoria odparła:
-Wódka.
Spojrzałam w swoje naczynie.
-Na pewno nie. Piłam już wódkę.
-Nie piłaś rosyjskiej.

 Najtrudniejsze jest tworzenie. Wszystko inne jest ucieczką od wysiłku tworzenia.

 Przyszłość zawsze będzie. To o teraźniejszość musimy się zatroszczyć.

 Jeśli nie otworzysz się na ból, nigdy nie otworzysz się też na radość.

 Żałowanie niczego nie odmieni.

 Muszę zmajstrować sobie uśmiech, uzbroić się weń, schronić się pod jego opieką, mieć czym odgrodzić się od świata, zamaskować swe rany, wreszcie wyćwiczyć się w noszeniu maski.

 W życiu nie wszystko jest czarne albo białe. Istnieje wiele odcieni szarości. Mimo to ludzie często wydają sądy prosto z mostu, nie biorąc poprawki na to, że ktoś może się zwyczaj nie pomylić.

 Nauczyłam się, że albo akceptujemy to, co daje nam życie, albo gaśniemy.

 Kochać kota i niewłaściwego faceta i umieć śpiewać. Tak jest, to jest to.

 Po spojrzeniu na Adama Stwórca zapłakał i stworzył arcydzieło - kobietę.