Nie ma ludzi trudnych. Istnieją tylko granice naszej cierpliwości.

 Normalność wcale nie jest taka dobra, na jaką się wydaje.

 Miłość prawie nigdy nie stanowi prostego równania. Ktoś zawsze kocha bardziej.

 Jak się nie wie, czego się chce, to się ma, czego się nie chce.

 Zaraza nie jest na miarę człowieka.

 Chcę biec, lecieć, bić skrzydłami tak mocno, aby nie słyszeć niczego poza łomotem własnego serca.

 Jeśli nie widziałeś diabła, spójrz na własne ja.

 Lubię samotność ale niekiedy mam jej już dosyć. Wtedy szukam ludzi by ponownie się zniechęcić

 Bóg obiecuje bezpieczne lądowanie, ale nie spokojny lot.

 Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.

 Klucz do szczęścia to starać się wykorzystać to, co przyniesie los, i być za to wdzięcznym.