...uderzyło mnie to, że lekarze potrafią pomóc ludziom poczuć się lepiej, a nawet przedłużyć ich życie, ale nie potrafią ich uzdrowić ani połączyć w jedną całość. A to coś zupełnie innego.
Jak się zna kogoś całe życie, to można zobaczyć go nawet w ciemności.
Aksamity, atłasy sławy nie czynią.
Nadzieja błyszczy w sercu durnia.
Ale trzeba umieć także przegrywać. Inaczej nie można by żyć.
Żeby ujarzmić bestię, trzeba jej spojrzeć w oczy.
To, co ma się zdarzyć i tak się zdarzy, nieważne co zrobicie. Więc – po prostu... zatrzymajcie wszystkie wspomnienia. Bo mogą być gorsze. Ale i lepsze. Wszystko się wyrówna, prędzej czy później, bo nie ma rzeczy, które się nigdy nie zdarzą, są tylko takie, które się jeszcze nie zdarzyły.
Zawsze jest jakieś 'tylko że'; założę się, że wszystkie największe osobiste tragedie tego zasranego świata zaczynają się od zwrotu 'tylko że'.
Książki to klucz do wiedzy, a wiedza to klucz do życia.
To, co przemilczamy, zazwyczaj najbardziej nas demaskuje.
Żaden mężczyzna ci nie wybaczy, że cię pokochał. Bo dla niego to jest słabość.
