Życie karze potrzebujących, przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć, ...

 Nie rozumieją wolności polegającej na tym, że czuje się na skórze dotyk wszechświata.

 Musimy coś zrobić, co by od nas zależało, zważywszy, że dzieje się tak dużo, co nie zależy od nikogo.

 Ludzie po prostu nie potrafią używać serca. Dawno o tym zapomnieli.

 Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?

 Kiedy uświadomisz sobie wartość życia, to nie rozwódź się nad tym co było kiedyś, lecz skoncentruj się bardziej na zachowaniu przyszłości.

 Może zawsze, kiedy się zakochujesz, jest tak, jakby to było po raz pierwszy.

 Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez zasług.

 Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.

 Nie można drugiego człowieka obserwować, nie działając na niego. Staramy się, by działanie to zawsze miało znak dodatni.

 A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.