Człowiek człowiekowi panią z dziekanatu.

 Nigdy to takie ostateczne słowo.

 […] poznałem już emocje i poznałem nudę. Nuda była lepsza.

 Życiem rządzi pewna zabawna zasada: jeśli godzisz się tylko na najlepsze, bardzo często to dostajesz.

 Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.

 Kłamstwo - to rzecz pożyteczna, gdyż wiedzie do prawdy.

 W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

 W ostatecznym rozrachunku słowa to tylko wiatr.

 Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć.
Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez
upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno.
Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy.
To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.

 Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.

 A może szczęście to jest coś, do czego możemy
tylko dążyć. I możemy właściwie nigdy go nie osiągnąć.
Choćby nie wiem co.