Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Został on ustanowiony w 2003 roku przez organizację ONZ w dziedzinie kultury - UNESCO. Święto ma na celu podkreślenie różnorodności kulturowej i językowej, celebrowanie swojego narodowego języka. Jaka jest historia języka polskiego?
- Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego
- Historia języka polskiego
- Historycy wyróżniają cztery główne okresy rozwoju polszczyzny:
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego
Dzisiejszy dzień ma na celu nie tylko docenienie języka poszczególnych zakątków świata. Ma on również zwrócić uwagę na języki zagrożone, wychodzące z użytku. Stanowią one aż 43% wszystkich aktualnych języków świata. Jest również jeden powód obchodzenia Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego. Dzisiejszy dzień upamiętnia tragiczne wydarzenia mające miejsce w 1952 roku w Bangladeszu, kiedy zginęło 5 studentów domagających się ustanowienia języka bengalskiego jako język urzędowy. Święto ma więc z założenia pomóc w zachowaniu różnorodności kulturowej. UNESCO alarmuje, że niemal połowa z obecnych 6000 języków świata jest zagrożona wyginięciem w ciągu następnych kilkudziesięciu lat.
Historia języka polskiego
"Polacy nie gęsi, swój język mają"
To słynne słowa Mikołaja Reja pochodzące z 1562 roku. Podkreślają one, jak ważnym jest by mieć i dążyć do pozostania przy swoim języku.
Większość języków ma wspólnego przodka, bowiem w czwartym i piątym tysiącleciu p.n.e. żyły plemiona posługujące się językiem, który został nazwany językiem praindoeuropejskim. Duża część znanych nam i używanych słów ma podobne brzmienie w różnych językach. Wyraz "noc" w innych językach brzmi i pisze się podobnie - night, nuit czy nacht. Wszystkie one prawdopodobnie pochodzą od właśnie jednego przodka.
W wyniku wędrówek i zasiedlania nowych terenów język praindoeuropejski uległ rozłamowi i zróżnicowaniu. Wyodrębnione zostały dialekty, z których to powstały osobne języki - pragermański czy prasłowiański. W wyniku kolejnych wędrówek wyodrębniono języki wschodniosłowiańskie, zachodniosłowiańskie i południowosłowiańskie. Język polski był jednym z języków zachodniosłowiańskich, obok którego były również języki kaszubski, czeski, łużycki i języki już wymarłe: połabski, pomorski i słowiński.
Język polski przez ostatnie dziesiątki wieków ewoluował, w trakcie których zmieniło się słownictwo, powstałe nowe słowa i wyrażenia, a część z nich przeszła do historii jako archaizmy.
Historycy wyróżniają cztery główne okresy rozwoju polszczyzny:
Staropolski - od najdawniejszych czasów do początku XVI wieku,
Średniopolski - od wieku XVI do drugiej połowy XVIII wieku,
Nowopolski - do 1939 roku,
Współczesny - po 1939 roku.
NB
