Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.

 Gotów jestem umrzeć dla ciebie, ale nie będę dla ciebie żył.

 Musicie jedynie uzbroić się w odwagę i podać mi dłoń, a ja poprowadzę was w ciemność.

 Moja miłość miała na imię Tanja. Była Niemką o słowiańskim imieniu. Skąd u jej rodziców taki wschodni sentyment? Czyżby słabość do wspólnej polityki (pakt Ribbentrop–Mołotow…)? Już samo jej imię, Tanja, nosi w sobie nutę nostalgii jak rosyjskie piosenki o tęsknocie i samotności, jak stepy akermańskie, jak mickiewiczowskie: „(…) jedźmy, nikt nie woła…

 Uczucia to kolory duszy.

 Są rzeczy, które można omówić i takie, które można tylko opłakać

 Głupi ludzie często zdolni są do rzeczy, których mądrzy nie ośmielają się nawet rozważać.

 Wszystko było, jak należy, a jednak nie tak, jak być powinno.

 Nie ma "i żyli długo i szczęśliwie", ale jest "potem".

 - Jest w nim zakochana.
- Nie, nie jest.
- Ależ tak, jest. Tylko jeszcze o tym nie wie.

 Kto żyje w męczarni, jest jakby umarły.