Płaczący człowiek jest w środku złamany (…) Nawet oczami nie ...

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Oboje płaczemy za nią, bo wtedy nie miała nikogo, kto by za nią płakał.

 Kochać - to znaczy wznieść się ponad siebie.

 Choć droga niedaleka, nie dojdziesz, jeśli do celu nie zmierzasz.

 Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.

 Zło było uwodzicielskie i łatwe, zaś cnota - trudna i niedoceniana przez innych.

 Pomyślałem, jak niewiele mogę jej zaofiarować, a jak dużo od niej oczekuję.

 Wszystko, co człowiek robi z sercem i uśmiechem, zawsze będzie najlepsze.

 Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.

 Autor staje się stary dopiero wtedy, kiedy już nie przemawia do młodych.